4 روز مونده هووووووووووووووووورا

مانتو خریدم وقت آرایشگاهم معلوم شد وقت پدیکیور و مانیکیور هم گرفتم وسایل بچه ها تکمیل شد ملودی دندون پزشک رفت و ملینا واکسنهاش مشخص شد. یونیفرم مدرسه ملودی واسه بعد از سفر انجام میشه موبایلم آنلاک شد کارای شارژای خونه رو انجام دادم ماشینم سرویس رفت و کارای کالج تا حدی ردیف شد. حالا خبردار شدیم عروسی دعوتیم بدو تو خیابون برای خرید لباس برای جشن عروسی . چمدونها بسته شده و خرید هم برای خودم چنتا تیکه کوچیک مونده. یه بی دقتی کوچیک کردم و حسابم به ریز موجودی نزول کرد اونم برای اولین بار. البته فکرشو کردم تا آخر هفته درست میشه.

علی همچنان ویکند میاد خونه و کاری به کار هم نداریم سرم شلوغه کارامه اونم ملینا رو نگه داشت که منو ملودی بریم خرید. بعد از چند ماه براش یه تی شرت خریدم خیلی وقته براش خرید نمیکنم و این بار که خریدم پولش رو گذاشت روی میز منم قبول کردم حتما اینجور راحتتره.

هر هفته میگه دیگه هفته دیگه نمیام ولی باز سر و کله ش پیدا میشه. تو این مدت یه مورد برام پیش اومد که به یه نفر آشنا شدم ولی هر چی فکر کردم دیدم آمادگیش رو ندارم و نمیتونم کسی رو قبول کنم الان اصلا دلم نمیخواد با کسی در تماس باشم و وقت بذارم . این مورد هم کاملا اتفاقی بود و با یکی دوبار تماس تلفنی تمام شد حس خوبی پیدا کردم و دلم شاد شد از اینکه وجود خودم رو حس میکنم و احساس تازگی دارم.

تو این چند هفته اخیر بارها سعی کردم  علی رو دوستش داشته باشم و بهش اجازه بدم بهم نزدیک بشه ولی نتونستم هر چی میگذره فاصله م بیشتر میشه و آرومتر میشم دیگه ناراحت نیستم و خودم رو پیدا کردم و راحتم.

ملینا منو مامی صدا میکنه. امروز برای اولین بار گفت: مامی کوبی؟( مامای خوبی؟) صبح تا شب یا داره کفش ما رو میپوشه یا داره قاشق چنگال بازی میکنه. سه تا شعر رو بلده و کلمات اولش رو بلده و هر جا میریم با صدای بلند میخونه. ملودی هم ریپورت سالش عالی بود و باز هم افتخار من شد. اونم خوشحاله که داریم میریم ایران و لحظه شماری میکنه.

میگم یه آرزو دارم که کاش میشد بیام و همه شما رو ببینم و از اینکه همراهم هستین ازتون تشکر کنم ببوسمتون و محکم بغلتون کنم. کاش میتونستم برای تک تک شما سوغات بیارم و از دیدن شادیتون منم شاد بشم. خیلی دوستتون دارم