این روزها رو‌سعی میکنم به خوبی بگذرونم. حال کشورم خوب نیست و هر روز اتفاق تازه ای رخ میده.
شدیدا دلتنگ خانواده ام و امیدوارم که بتونم یه سفر برم و ببینمشون. اوضاع به هم ریخته مالی و به هم ریخته .... باعث میشه دودل بشم.
دخترا خوبن و روز به روز بزرگتر و خانم تر میشن، بزرگ شدنشون کمی برام دلهره اور شده چون نمیتونم واضح ببینم که آینده چی میشه.
همه تلاشم رو میکنم که از عهده مخارج بر بیام ولی گاهی کم میارم
کسی میگفت یه شوهر پولدار پیدا کن که خب ایده خوبیه ولی در حد ایده. من دلم ارامش فکری میخواد نگرانی از اینده دخترا اذیتم میکنه
نمیتونم با وجود دوتا دخترم مردی رو بیارم تو زندگیم. به چه کسی میتونم اعتماد کنم؟ برای کی وقت و احساس و عشق خرج کنم؟
من خیلی خسته ام و رمق ندارم از جنگیدن با ابهامات داغونم
با هیچ کسم میل سخن نیست
هر چی بیشتر محبت کردم بیشتر و عمیق تر ازار دیدم دیگه بسه
ترسی بی دلیل داره منو از پا میندازه
ساعات کارم کم شده و به همون نسبت کاور کردن مخارج سخت شده
نه روی زمینم نه توی آسمون، معلقم بین تمام کم اوردنها
تمام امیدم به بزرگیه خداونده و معجزه ای که حال منو خوش کنه
با برف و سرما هم خوش باشین
شب به خیر