میدونید چیه داشتم الان به این فکر میکردم که چقدر تغییر کردم ، کلا طرز فکرم نسبت به خیلی چیزا عوض شده . جدیدا علاقه مند به گل و گیاه شدم و هر جا گلدون خوشگل میبینم ذوق میکنم . به تاریخ کشورم ، به اتفاقاتی که توی دنیا میفته ، به حقوق زنان ، حیوانات بچه ها و خیلی چیزای دیگه علاقه مند شدم و دنبال میکنم . البته شاید به این دلیل هست که چهل سالگی رو رد کردم .
اصلا آرایش نمیکنم مگر اینکه لازم باشه ، واقعا برام مهم نیست دیگران راجع بهم چی فکر میکنن ، روابطم با دیگران کمرنگ شده و تمایلی به صحبت کردن راجع به زندگی دیگران ندارم ، مثل خیلی از آدما توی اینستگرام زندگی نمیکنم و لزومی نمیبینم که هر چیزی رو به اشتراک بگذارم . دلم می‌خواد هر روز یه چیز جدید یاد بگیرم ، یه سری کلاسای آنلاین برداشتم و درس میخونم . کارم هم بعد از قرنطینه باز شروع میشه .
توی رابطه پنج ساله م گیر کردم و دیگه انرژی ندارم که بخوام خرج طرفم بکنم به این نتیجه رسیدم که بهترین کار رها کردن و تلاش نکردن هست ، اونقدر فایلهای صوتی گوش کردم مقاله خوندم که الان به راحتی میتونم مشاوره بدم ولی خب دیگه تلاشی نمیکنم که حتی به کسی ادوایز بدم .
آدما منو خسته کردن از اونجایی که همیشه خواستم اطرافیانم خوشحال باشن و همه جوره خدماتم به آدما پرفکت بوده ، خودم از پا در اومدم . واسه همینه که در جهت خوشحال کردن هیچ کس تلاش نخواهم کرد ، فقط خودم و بچه هام مهم هستیم . متاسفانه یا خوشبختانه این درسی هست که یاد گرفتم . سعی میکنم بیشتر بنویسم و اینجا رو باز راه بندازم . مرسی که هستین