منه گرفتار

زیادی غیبت داشتم میدونم. این هفته ملودی اجرای پیانو داشت و دنبال یه پیانو خوب بودم واسش. اجراش عالی بود دو روز پشت سر هم اجرا داشت و من سرویس رفت و آمد بودم. دو روز گرفتار درست کردن لپ تاپ دوستم بودم که بالاخره اونم درست شد. چند نفری وسایل داشتن که ببرم ایران برای خانوادشون منم خودم وسایلم زیاد روم نشد نه بگم حالا باید از وسایل خودم کم کنم و وسایل اونها رو جا بدم. یه روز کامل هم برای ثبت نام یه دوست تازه اومده گذشت چون زبان نمیدونست و باید میرفتم کمکش میکردم که اونم انجام شد. خرید خودم مونده بچه ها هم تقریبا تکمیل شدن و خیالم راحت شده. باید موبایلم رو آنلاک کنم که بتونم ایران ازش استفاده کنم. دلهره گیرای تو فرودگاه ناراحتم میکنه و امیدوارم که به خیر و خوشی بریم پیش خانوادم. فکر اینکه 10 ساعت پرواز و تزانزیت با ملینا چه جوری کنار بیام از همه بدتره. غر زدنهای علی که تظاهر میکنه که ناراحته که بچه ها رو چند هفته نمیبینه. استرسهای مشکلاتی که تو ایران بوده و من بیخبر بودم و خدا میدونه برم چی میشه. همه این فکرا یه دفعه هجوم میارن و خستم میکنن. یه عالمه کارای عقب مونده خودم برای رفتن به ایران که نمیدونم چه جوری و کی انجامشون بدم. با ملینا انجام یه سری کارا غیر ممکنه و خیلی اذیت میکنه ترجیح میدم بمونم خونه تا بخوام با این بچه بیفتم دنبال راست و ریست کردنشون. البته اینم گناه داره بچه هست دیگه خسته میشه .وااااااااااای که پیدا کردن مانتو سخته پام تاول زد از بس از این مغازه به اون مغازه رفتم. این همه میگردیم و پیدا میکنیم گرون میخریم دست آخر هم میرسیم ایران میبینیم که خیلی از مد ایران دوریم و مانتو ما تابلوِ هستش چون متفاوته. بلندیش خوبه آستینش کوتاهه با برعکس . اولش هم احساس میکنم دهاتی ترین آدم اونجا منم . سلیقه ها خیلی متفاوته و اینکه باید تو ایران هم مانتو بخرم برای چند هفته دست آخر هم هی تو خیابون تنم بلرزه که مثل اون سال گیر عقده ای ها نیفتم. کارای شارژ خونه رو باید تا هستم انجام بدم که در نبودم جریمه نشم. یونیفرم سال بعد ملودی رو باید حاضر کنم چون وقتی برمیگردیم فرصتی نداریم. ملودی رو باید برای چک دندون ببرم که مثل پارسال نخوام سه روز معطل بمونم دست آخر هم دندون بچه داغون بشه. واکسنهای ملینا باید چک بشه که مشکلی پیش نیاد. مراقب غذا خوردنم باشم چون این هفته قراره اگه به وزن دلخواهم برسم جایزه بگیرم. یه مشکل دیگه هم هست که اینجا نمیتونم بنویسم و فکرم مشغول اونم هست. مقاله ها همه پاس شدن و اون خانم درس امسالش تمام شد و بهترین شاگرد کالج شد و جایزه گرفت و من خوشحالم چون انگار که من اون جایزه رو گرفتم. کالج همون کورس رو به من داده و باید تا قبل از رفتن کارای ثبت نام انجام بشه. خلاصه که یه چیزی میگم یه چیزی میشنوین. فعلا تا بعد