خوب خیلی وقته که بعضی از دوستان میان و کامنتهای غیر عادلانه میذارن. البته اونهایی که منو از اینجا میشناسن اگه با دقت و از 9 سال پیش منو همراهی کردن جریان زندگیم رو میدونن و نیازی به توضیح نیست .
طرف صحبتم با کسانی هست که هیچ از زندگی من نمیدونن و دورادور نظر میدن نمیخواستم جواب بدم تا بدونن که برام کوچکترین اهمیتی ندارن ولی برای روشن شدن ذهنشون مینویسم و فقط یک بار مینویسم
اول اینکه بچه های من پدرشون رو میبینن و به اندازه کافی باهاش وقت میگذرونن.
دوم اینکه من اصلا کاری ندارم که تو ایران چی میگذره از اونجا زدم بیرون تا افکار پوسیده افرادی امثال شما بمونه واسه خودتون. مگه زندگی پیست مسابقه س که آدم به خاطر عقب نموندن از دیگرون از همسرش جدا بشه؟ کما اینکه تو ایران برای خیلیها طبق گفته خودتون مد شده.
طلاق برای کسانی که دارن عذاب میکشن نشون دهنده کمی رشد در جامعه س که زنان یاد گرفتن نسوزند تا بسازند.
سوم اینکه من اگه ایران بودم حتما که حمایت خانوادم رو داشتم و زودتر از اینها جدا میشدم.
چهارم اینکه شما و خیلیهای دیگه کجای زندگیه من بودین و هستین ؟ چه خبر دارین که با خودخواهی تمام ، ندیده و نشناخته محکوم میکنید؟ همین شمایی که ایران هستین ((که اگه درست نوشته باشید )) و خیلی از خانومهای ایرانی که غرق در مشکلات هستن اگه کمی و فقط کمی حمایت دولت اینجا رو داشتین چند درصد می موندین و زندگی با عذاب رو انتخاب میکردین؟
من افتخار میکنم که با تمام سختیها و مشغلات زندگی تا اینجای کار مقاوم بودم و نموندم چون نخواستم تو سری خور مردی باشم که با ذهن و تربیت عقب افتاده 50 سال پیش بزرگ شده و فکر میکنه چون مرده خق داره ظلم کنه.
روزی که من اجازه دادم اون به من ظلم کنه خودم رو بی ارزش کردم و از اونجایی که مادر دو دختر هستم و باید الگوی دخترام باشم بهشون یاد میدم که زیر بار زور و ناحق نرن و برای وجود نازنین خودشون ارزش قائل باشن. اینجا هیچی که برای من نداشته باشه به من یاد میده که مثل یه انسان آزاده زندگی کنم و برای خودم ،روحم؛ جسمم , قلبم و احساسم ارزش قائل بشم و حق منه که شاد باشم و در کنار کسی باشم که به من آرامش و عشق میده.
واقعا بعضی یا چطوری می تونند اینقدر ناشیانه نظر بدن اصلا نمی دونن طرف تو چه شرایطی زندگی کرده ولشون کن بابا تو به زندگیت برس عزیزم.
نمیدونم فقط نوشتم تا براشون روشن بشه
دوست خوبم،
من به شخصه در این سالهای اخیر دارم سعی می کنم روز به روز ، بیشتر و بیشتر به حرف و قضاوت های مردم بی تفاوت باشم و اونجور زندگی کنم که منطقم بهم می گه. متاسفانه قبلا چیز دیگری رو به ما یاد داده بودن ولی این روزها حرف ، حرف دیگری ست.
به عنوان یه خانم عاقل و بالغ این سهم توست از زندگی، که اونجور که خودت و بچه ها در آرامش هستید، راهت رو انتخاب کنی، هیچ کس ، جز خودت و پدر بچه هات و بچه ها، سهمی در دخالت این جریان ندارن، مگر کسی بخواد از نظر احساسی یا گاهی فکری کنارت باشه، اونم اگر شماها اجازه بدید.
به قول خودت در کشوری که شعارشون همینه این حرفا خریداری نداره.
مراقب خودت و دخترای نازت باش.
قربونت برم بهار جون. دارم یاد میگیرم که چه جوری بی تفاوت باشم
مهسای عزیزم بهت تبریک میگم که شجاعانه و با استدلالهای کاملا درست جواب یه مشت احمق بی عرضه رو که تو کل زندگیشون فقط کلمه سازش کردن با همه چیز دورو برشون رو بلدن و کاری جز انتقاد و فضولی کردن تو زندگی دیگران ندارن رو دادی . واسه همین چیزا و خاله زنک بازیها هیچ وقت دلم نمیخواد به زندگی دایمی تو ایران و بازگشت برای همیشه فکر کنم. منم تمام اون حرفایی که و پاراگرف اخر نوشتی رو قبول دارم و موبه مو میخوام برای دخترم اجراش کنم. امیدوارم صبوری و آرامش جز جدانشدنی زندگیت باشه تا همه به زندگیت غبطه بخورن عزیزم دوست دارم . خواننده همیشگی وبلاگ قشنگت
فدای تو عزیزم. امیدوارم که همیشه سلامت باشی و سایه مهرت بر سر خانواده عزیزت باشه
درود ب اندیشه ات
شاد و مانا باشی عزیز
زنده باشی
سلام مهسا جون
میدونم خیلی سخته که ادم را بدون اینکه بشناسند قضاوت میکنند اما بی خیال حرف مردم.تو هرکاری کنی و هر چه بنویسی بازم ازت ایراد میگیرند .کلا بیکارند.
به نظر من همینکه تو مملکت غریب دست تنها زندگی میکنی و محتاج هیچ کس و ناکسی نیستی کللللی ارزش داره و این نشون میده که تصمیمت هم بچه بازی نیست.
امیدوارم همیشه شاد و سلامت باشی هم خودت هم دخترهای گلت و هم همسر سابقت
مرسی دوست گلم
و زیباست اینکه...
در اوج نیاز...
در اختیار خودش بگذاری اش...
اصرار برای ماندنش نکنی...
تا اگر دلش با تو نبود برود...
تا مجبورش نکنی که به دروغ دوستت داشته باشد
کاش مهناز من هم مثل شما شجاع بود
امیدوارم که شما هم شاد باشید
سلام عزیزم .شما زیاد خودتو ناراحت نکن دیگه یه حرفی زدن فدات شم
خواستی بیا وبلاگم من امروز با وبلاگت آشنا شدم
حتما میام
مهسای عزیزم سلام.من هم یک دختر ایرانیم و حتما مثل خیلی از آدما مخالف طلاق و این مسائل چه بسا که توبه عنوان کسی که این تجربه رو داشتی دلت نمیخواست هیچ وقت اینطور بشه.
من خیلی سال پیش شاید دبیرستان میرفتم و شمارو میخوندم اون موقع فکرکنم ملودی رو داشتین و ازاینکه میدیدم چه اهمیتی بهش میدین عکساشو میزارین خاطراتش و .. خوشم میومد. دقیقا یادم نمیاد با کدوم وبلاگم باشما در تماس بودم اما دیگه نیومدم نت وقتی دوباره برگشتم یادشما افتادم اینجارو که خوندم متوجه شدم متاسفانه یه سری اتفاقات واستون افتاده من بی اندازه ناراحت شدم نه به خاطر تصمیمی که گرفتین و طلاق .. من واسه این ناراحت شدم که شما بی اغراق میگم لایق یک زندگی شیرین و ایده آل بودین و وقتی متوجه این قضیه شدم خیلی ناراحت شدم اما واقعیت اینه که الان خیلی هم خوشحالم چون کمترآدمی هست که پس از یک شکست اونم جایی که خونوادش نیستن بتونه دوباره به زندگی عادی بگرده بتونه امیدبه زندگی و آینده داشته باشه و ... اصلا آدمایی هستن که زندگی نرمال و خوبی دارن اما خوشی میزنه زیر دلشون و از ادامه دادن منصرف میشن اما شما با وجود سختیهایی که حتما بوده و از درک ما خارجه به دلیل اینکه توی اون موقعیت نبودیم بازهم مثل سابق امید گرمای آفتاب ،فرزند و تمام زیبایی ها هنوز واستون معنی داره.
متاسفانه مردم ما یادگرفتن راجع به هرچیزی قضاوت کنند و صاحب نظرباشن..یادگرفتن عوض امیددادن و حمایت توسرهمدیگه بزنن.واسه هم دندون تیز میکنن و من واقعا نمیدونم چه سودی عایدشون میشه ..اما اینکه یه سری مثل من و امثال من شما رو دوست داریم یا یه سری مثل بعضیا قصداذیت کردن شما رو دارن اصلا مهم نیست..مهم اینجاست که شما تمام تلاشتو واسه ساختن زندگی ایده الت میکنی و مهمتر این که از همینطریق نه تنها فرزندانتون بلکه خیلی از ماها که خواننده شماییم یاد میگیریم اول همیشه خود آدم که مهمه آدم باید خودشو دوست داشته باشه که بتونه به دیگران عشق بده . و اصلا فرض میگیریم شما الکی و بی دلیل صرفا خوشی زده زیر دلت و .. اولا این حق شماست که واسه زندگیتون تصمیم بگیرین بعدم اون کسی که هر حرفی رو بدونه شناخت میزنه و دل کسه دیگه رو میشکونه بیشتر گناه میکنه یا کسی که داره واسه زندگی خودش تصمیم میگیره و هیچ ربط و عاید و ضرری به حال دیگران نداره؟!!
پوزش که خیلی حرف زدم و نمی دونم اصلا تونستم منظورم رو برسونم یا نه اما امیدوارم به همه خواسته هاتون برسین همیشه شادی و سلامتی دوروبرتون رو بگیره شاهد موفقیت خودتون و بچه هاتون باشین و ملودی و ملینای عزیز هم زیر سایه مادر قوی مثل شما لبشون خندون و پشتشون محکم باشه.